The End

 

Ronald en ik zijn om 7u op en gaan douchen. De handdoeken die gebruikt zijn gaan weer de wasmachine in tezamen met het witte beddengoed. De rest van de toiletartikelen worden ingepakt en nog steeds zijn alle 3 de koffers onder de 50lbs..

Hierna zal Robert er toch ook aan moeten geloven en wakker moeten worden. Hij gaat vlot onder de douche en ik haal zijn bed af en leg de lakens en slopen voor de wasmachine. Als Rob de laatste spullen ook in zijn koffer heeft gestopt zit zijn koffer pas op 45 lbs.. Knap hoor!

We maken ons townhouse schoon, ruimen de kastjes in de keuken op en de koelkast leeg en nemen de laatste flesjes water mee op weg naar het vliegveld.

De sleutels gaan weer terug in de lockbox en we gaan op weg naar Sizzler voor ons laatste ontbijtje voorlopig in de USA.

Ik word afgezet bij het United gedeelte van MCO met de koffers en de handbagage en de mannen brengen de Jeep weer terug naar Alamo. Het bonnetje komt op $0.00 te staan en we gaan met de bagage naar de incheckbalie. Hier moeten we zelf inchecken en boardingpasses afdrukken. Ronald en mij lukt het na een tijdje klungelen maar Robert moet in de rij staan want zelfs de baliemedewerkster kan niks voor hem doen.

Als we alle boardingpasses hebben gaan we naar de douane en door de security. Altijd weer een genot. Ronald en ik moesten door de bodyscan en Rob mocht zo doorlopen. Rob zijn handbagage ging nog piepen, maar omdat de meneer achter de band de bakken (voor schoenen/tassen/laptops) aan het terugbrengen was naar het begin van de rij mocht hij zo verder lopen (verbazing).

MCO Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

We gaan nog even wat zitten internetten op een bankje en op tijd lopen we naar gate 40 toe waar we al snel mogen boarden. In het vliegtuig gaat het gerommel met stoelen en bagage weer van start en als we dan uiteindelijk allemaal zitten hebben we nog een uur vertraging omdat de piloot paperwork moet invullen van maintenance. Helemaal vervelend als je echt vliegangst hebt.

Op IAD halen we snel een broodje bij Subway (nou ja snel, er staat een lekker rijtje) en gaan direct het volgende vliegtuig in. Hier verloopt de doorloop van de passagiers een stuk beter, vliegtuig is voor 75% gevuld, veel zakenlui, rustig dus. Wij (wij wel) zijn weer klaar voor de start als de piloot doorgeeft dat maintenance nog niet klaar is en dat behalve snel we ook veilig willen vliegen, dus even wachten mensen. En wederom zitten we 55 minuten in de riemen voordat er een push-back plaatsvindt. Na een vlucht van 7 uur en een kwartier komen we op Schiphol aan. ik ben gesloopt, nachtvluchten zijn vreselijk voor mij, doe geen oog dicht. Robert heeft nauwelijks geslapen, Ronald heeft de gehele vlucht geslapen.

Ik heb in 18 dagen 4 vluchten met United gedaan en ik heb 4 maal vertraging gehad. De eerste vlucht was bijna 3 uur en daar kregen we dan ook gelijk via een e-mail ter compensatie extra miles voor. Hebben jullie dat nou ook, constant een kleine doch vervelende vertraging met UA? Ze claimen op de servetjes dat ze de maatschappij zijn die het meest op tijd vliegt. Het kost elke keer bijna de overstaptijd. Wij rennen altijd over het vliegveld heen.

De koffers komen snel op bagageband 18 aan, en we zien al van ver dat de Delsey koffer van Ronald een deuk in de zijkant heeft en de koffer van Robert is echt stuk. Kan niet meer op de pootjes staan, zijnaden zijn stuk, 2 ritsen zijn kapot. What happend? Er staat bij de douane niemand waar we ook maar iets aan kunnen aangeven en dus lopen we lekker door.

We gaan met de bus op weg naar P3 en de auto is zo gevonden. We willen uitrijden, we hebben bij de betaling met IDEAL een code gekregen maar die kunnen we niet intoetsen bij het verlaten van P3. Als we op het telefoonknopje van de paal drukken blijkt dat Ronald op 24-6 een uitrijkaart had moeten krijgen, helaas is dit niet gebeurd. Even in zijn achteruit naar de klantenservice en daar staan al meer mensen in de rij die hetzelfde probleem hebben (TIP!!). Roon komt met een uitrijkaart naar de auto en we gaan op pad, op pad naar huis. Totdat…we in de file komen, dat kan er ook wel bij, we zien de humor er van in, ik werk via de Blackberry wat e-mail weg en stuur een aantal met de Blackberry genomen foto’s door naar de laptop.

Thuisgekomen gaan we heerlijk douchen, ruimen we de koffers uit, ik doe een wasje en ga 2 uurtjes naar bed. Ronald en Robert gaan alle 2 niet naar bed.

‘s Middags gaan we Sammie ophalen bij mijn ouders. Hij is superblij om ons te zien en is bij opa en oma erg braaf geweest.

Oma heeft heerlijke groentesoep gekookt als lunch en ook voor de avondmaaltijd is gezorgd. Iedereen is erg blij met de spulletjes die we hebben meegenomen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We hebben wederom een TOP-vakantie gehad in Orlando. Dit blijft onze favoriete bestemming.

*Wat is het leuk om reacties op een blog te krijgen. Vroeger schreef ik alleen voor familie en bekenden, maar ook voor semi-bekenden van het Orlandotips-forum schrijven is nog leuker! BEDANKT!

*Aquatica is een geweldige ontdekking voor ons geweest en is vanaf nu onze nummer 1 van de parken, direct gevolgd door Sea World. Wat hebben we in Sea World 2 geweldige dagen door gebracht. Trouwens WDW staat ook op 2!

*Voor de mannen blijft het live bijwonen van een Baseball-wedstrijd van hun favoriete club, de Tampa Bay Rays, altijd een hoogtepunt.

*De dollar stond voor ons bijna de hele vakantie erg gunstig ($1.44) en de benzineprijs was tussen de $3.35 en $3.45 per gallon.

*Het townhouse is ons ontzettend goed bevallen, mede door Aquatica totaal geen gemis van een eigen zwembad gehad. Ook de locatie, Davenport, was prima.

*Deze vakantie was de Dollar Tree (dankzij Teleton) een leuke ontdekking. Ik heb een kassabon bewaard omdat het gewoon zo leuk is om te zien dat alles een dollar kost.

*We hebben ongeveer 750 foto’s gemaakt.

*Deze vakantie heeft het blogje schrijven mij geen moeite gekost. Op de cruise in 2009 had ik het idee dat ik elke avond huiswerk had, maar dat was nu totaal niet het geval.

*Ik heb me voorgenomen nooit meer een planning/schema te maken, want door iets kleins als een jichtaanval of door noodweer, lijkt het schema nergens meer op. Ik ga ook geen hotels meer boeken voor de vakantie, als we tijdens de vakantie naar een andere plek willen voor een of meer dagen dan maak ik ter plekke een Priceline-boeking. Het was dus ook een educatieve vakantie.

*We gaan nooit meer zonder Colchicine op vakantie.

*Verder ben ik nog nooit zo uitgerust van een vakantie in Florida thuisgekomen en dat is toch ook de bedoeling van vakantie!

 

Het zit er nu weer op, tot volgend jaar!